تو به پیامبری مبعوث شدی با کوله باری از رسالت آمدی تا با تبلور وجودت سرزمین خشکیده حجازرا نفسی دو باره ببخشی.

آمدی تا خار جهل و جهالت را بر کنی

آمدی تا بساط ظلم را بر هم زنی

نامت محمد، لقبت امین

فرستاده آخرین خدا بر زمین

تبارک الله احسن الخالقین

خدای تعالی به وجودجوان پرهیزکاربرفرشتگان مباهات می کند ومی فرماید:

ای فرشتگان!به بنده جوان من بنگریدکه شهوت (جوانی)خودرابرای من رهاکرده است.

در مقامی که کنی قصدگناه

گر کندکودکی از دور نکاه

شرم داری زگنه در گذری

پرده عصمت خودراندری

شرم بادت که خداوندجهان

که بودآگه اسرارنهان

به توباشدنظرش گاه به گاه

توکنی در نظرش قصدگناه؟!

در مسیر بندگی
گفتم از کوه بگویم قدمم می لرزد
از تو دم می زنم اما قلمم می لرزد
هیبت نام تو یک عمر تکانم داده ست
رسم مردانگی ات راه نشانم داده ست
پی نبردیم به یکتایی نامت زینب
کار ما نیست شناسایی نامت زینب
چه بگویم؟! به خدا از تو سرودن سخت است
هم علی بودن و هم فاطمه بودن سخت است
شاعر:حمید رضا برقعی

بخشی از خطبه حضرت زینب علیها السّلام در شام
فَکِدْ کَیْدَکَ، وَ اسْعَ سَعْیَکَ، وَ ناصِبْ جُهْدَکَ، فَوَاللهِ لا تَمْحُو ذِکْرَنا، وَ لا تُمِیتُ وَحْیَنا، وَ لا تُدْرِکُ أَمَدَنا، وَ لا تَرْحَضُ عَنْکَ عارَها، وَ هَلْ رَأیُکَ إِلاّ فَنَدٌ، وَ أَیّامُکَ إِلاّ عَدَدٌ، وَ جَمْعُکَ إِلاّ بَدَدٌ؟ یَوْمَ یُنادِی الْمُنادِی: أَلا لَعْنَةُ اللهِ عَلَى الظّالِمِینَ.
یزید! هر کید و مکر که داری بکن، هر کوشش که خواهی بنمای، هر جهد که داری به کار گیر،به خدا سوگند هرگز نتوانی نام و یاد ما را محو کنی، وحی ما را نتوانی از بین ببری، به نهایت ما نتوانی رسید، هرگز ننگ این ستم را از خود نتوانی زدود، رای توست و روزهای قدرت تو اندک و جمعیت تو رو به پراکندگی است،‌در روزی که منادی حق ندا کند که لعنت خدا بر ستمکاران باد.