یک شبی مجنون نمازش را شکست بی وضو در کوچه لیلا نشست. عشق آن شب مست مستش کرده بود فارغ از از جام الستش کرده بود. گفت یا رب از چه خوارم کرده ای . بر صلیب عشق دارم کر ده ای. خسته ام زین عشق دلخونم مکن .من که مجنونم، تو مجنونم نکن مرد این بازی چه دیگر نیستم این تو و لیلای تو، من نیستم گفت ای دیوانه، لیلایت منم. در رگ پنهان و پیدایت منم سال .سالها با جور لیلا ساختی.من کنارت بودم و نشناختی.

وبلاگ تا او

با توجه به پیشینه ذهنی خود قبل از آمدن ، نگران بود که چگونه خودش را برساند؟ چون وقت آمدن ، در اندیشه بازگشت نبود! می خواست برود و برود تا برسد به"او” همه ی هم و غش شده بود این که چگونه از خودش “تا او” برود. قلم در دست گرفت، نوشت و نوشت و نوشت… سرود وسرود و سرود تا رسید به “حج آب":

حیرانم که قصه بانو و آب چیست؟

دلبستگی به مثل بو تراب چیست؟

دل دل نمودن از پی دلبر حکایتی ست

تشنه نماند ه ای که بدانی سراب چیست؟

رقصی به خون رقم بزن تا قیام دهر

جا افتد این که معنی چنگ رباب چیست؟

ما که به دام رندی دنیا فتا ده ایم

قصد تو محتسب ز کلاف طناب چیست؟

با حرمت حجاب شدم محترم به عشق

اسرار خفته در حرم احتجاب چیست؟

قرعه برای ما به جنون گشت از الست

بی پرده گو که حکمت روز حساب چیست؟

“ایمان” بگیر از من و آغوش بر گشا

شاید که در خیال بفهمم که خواب چیست؟